Een wandeling naar het Plateau van Emparis is de achtste etappe in onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen na een luierdag en een fietsdag.
Het onbereikbare meer langs de vallei van de Romanche
Vandaag willen we een wandeling ondernemen naar het Lac Noir via het Plateau d’Emparis. Onze dag begint met een autorit naar het hooggelegen Besse-en-Oisans. Onderweg kopen we brood in een epicerie. Dat is een bar, restaurant, bakker, slager, kruidenier en alles in één. Na Besse proberen we nog zo ver mogelijk door te rijden, maar de weg wordt steeds moeilijker berijdbaar voor onze bestelwagen met achteraandrijving. We laten hem achter op een parkeerstrook onder een boom en gaan verder te voet. Daardoor breidt onze trektocht met een aantal uren uit. We zullen wel zien hoe ver we geraken.
Want het zijn niet alleen de extra kilometers. De zon op het stoffige, steile pad is niet lastig. Ze is verzengend. Toch slagen we erin om de kom van Emparis te bereiken. Er is geen greintje schaduw, maar de koele bries op de top is ons genadig. Na de middagpicknick wordt de tube zonnecrème opnieuw doorgegeven. We zijn ondertussen overgeschakeld op een factor 50 van een merk, dat je alleen bij de apotheek kunt kopen. Het kan geen kwaad.
Het pastorale landschap van het Plateau d’Emparis en de met gletsjers geglazuurde bergtoppen erachter zijn op zich de steile klim al waard. De tijdsaanduidingen op de wegwijzers doen ons vermoeden dat het Lac Noir iets te hoog gegrepen is voor ons. We vatten de tocht over het uitgestrekte plateau aan, maar beslissen halverwege om terug te keren, omdat de volledige route niet haalbaar wordt. Hadden we tot op het plateau kunnen rijden, zoals veel mensen hebben gedaan, dan was onze fysieke inspanning hier pas gestart. Dan hadden we het Lac Noir zeker gezien. Nu zal de plas onze geschiedenis niet ingaan als het zwarte meer, maar als het onbereikbare meer.
Morgen beëindigen we onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen.
Terug naar huis in twee dagen
De rit terug naar huis is de negende etappe in onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen. We verdelen de rit over twee dagen, zodat we onderweg nog iets kunnen bezichtigen.
Achter ons hotel dondert de Cascade de la Muzelle naar beneden. Vanaf de parkeerplaats tussen de brug en de camping is het een kwartiertje klimmen. Een lommerrijk, rotsig en doorworteld bospad voert naar de waterval. Deze biedt een uiterst aangename omgeving om te verpozen of om over de stenen te klauteren. Je kunt ook verder klimmen naar de Refuge de la Muzelle, maar onze vakantie is ten einde. We keren terug naar de auto en verlaten Venosc.
Die avond overnachten we in een appartement met ontbijt in Noidans-Le-Ferroux. We hebben veel ruimte en veel faciliteiten, meer dan we nodig hebben. Qua slaapcomfort, hygiëne en ontbijt is het met de hakken over de sloot. Het is goed voor een nacht.
De allerlaatste dag houden we nog even halt in Rocroi, een stervormig versterkt stadje dicht bij de Belgische grens. Er staat nog heel wat van de omwalling overeind. We wandelen de wallen volledig rond en duiken in verschillende gangen en kazematten. Het stadje zelf is mooi aangelegd en toeristisch rustig.
Wij zouden nog wel wat willen blijven plakken, maar we moeten toch een kéér naar huis. Even later rijden we de snelweg op richting Chez-Nous.
door An
0 reacties