Het aanmoedigen van de renners is de vierde etappe in onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen. De voorbije twee dagen kwamen we aan in Venosc en beklommen we de Alpe d’Huez.
De Tour de France raast voorbij
We willen de doorgang van de Ronde van Frankrijk bijwonen. We logeren vlak bij Alpe d’Huez, maar toch is het quasi onmogelijk om dicht bij het parcours te geraken. De elf kilometer die ons nog scheidt van de voet van de beklimming kunnen we niet met de wagen overbruggen, want je kan je voertuig nergens meer kwijt. Onze enige optie is elf kilometer stappen en dan sta je nog maar aan de voet. Nee, dank je!
We hebben een beter plan. We kiezen de etappe op de dag vóór de rit naar de Alpe d’Huez. Deze gaat van Albertville naar de Col du Granon. De dag waarop Mathieu Van Der Poel op het einde uit de wedstrijd stapt en vijf etappes nadat Wout Van Aert de gele trui aan Pogacar is kwijtgespeeld. We kiezen een plek aan de voet van de minder populaire, maar beter bereikbare Montvernier. We vinden een parkeerplaats langs de D74 ter hoogte van de Lac de Pontamafrey. Vanaf daar is het een voettocht. Na een kwartiertje cadeautjes scharrelen langs de reclamestoet, die over de D1006 voorbij toetert, vervolgen we onze weg naar de Lacets de Montvernier. Nog vóór de eerste haarspeldbocht worden we tegengehouden door een politie-agent. De grillig omhoog slingerende asfaltweg is vandaag niet toegankelijk voor publiek.
Daar staan we dan, met tientallen andere wielergekken op een hoop, te bakken in de zon, wachtend op een kopgroep en een peloton, want meer gespreid zijn ze op dat moment nog niet. De politie-agent heeft zijn handen vol met het terughalen van mensen die toch proberen om verder te gaan dan de barrière. De arme jongeman staat eveneens te blinken in zijn donkerblauw pak op het asfalt onder de zon, maar hij is niet te verschalken. Plots cirkelen een zestal helikopters tussen de bergtoppen. Een andere agent drijft heftig fluitend en met de armen zwaaiend de kijklustigen naar beide kanten van de weg. Dan is het zoef en even later opnieuw zoef. We hebben Van Der Poel gezien! En Wout Van Aert. Behalve ik, want ik was nog naar een gele aan het zoeken.
Morgen staat het Parc national des Écrins op het programma van onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen.
Wandelen in het Parc National des Écrins
De tocht naar de Refuge du Châtelleret is de vijfde etappe in onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen.
Terwijl de Tour de France-gekte zich op Alpe d’Huez concentreert en de inwoners en toeristen van Venosc en omliggende dorpen afgesloten worden van de rest van de wereld, vluchten wij met de auto de andere kant op. We rijden de D530 af tot op het einde in La Bérarde. We moeten er een kronkelende en bij momenten smalle weg tegen de bergflank voor trotseren. Een prachtige route, maar enige concentratie bij het rijden is geen overbodige luxe. In La Bérarde, het laatste dorp op de weg, laat het gebergte geen gemotoriseerd vervoer meer toe en ontsluit zich enkel nog voor de bergwandelaar. Deze wordt beloond voor zijn inspanningen op weg naar een van de hutten. Hoge bergtoppen omringen hem met hun begletsjerde toppen. Watervallen klateren van de flanken en storten zich in het onstuimige riviertje in de kom. We bereiken de Refuge du Châtelleret. In het begin is het stevig klimmen, maar geleidelijk aan wordt het pad minder steil tot bijna plat. Het lastigste is de brandende zon en het gebrek aan schaduw.
Omdat onze gemiddelde conditie niet veel voorstelt en omdat we er ook een picknickpauze bijnemen, doen we er bijna drieënhalf uur over in plaats van de aangegeven twee uur. Dat is maar liefst anderhalf uur langer in dit machtige landschap. De terugweg stappen we op twee uur af. We ontmoeten een ouder koppel met hun kleinkinderen. Twintig jaar geleden waren de grootouders hier ook.
“Deze gletsjer,” zegt de vrouw, “is ondertussen volledig verdwenen.”
Ze maakt met haar nordicwalkingstok een cirkelbeweging in de lucht ter hoogte van een lichtgrijze steenmassa tegen de bergtop. Twintig jaar geleden kon je hier een gletsjer aanraken. Nu is hij weg.
Morgen staat Les Deux Alpes op het programma van onze Tour de France-vakantie in de Franse Alpen.
door An
0 reacties