Wij wonen in Vlaanderen, dus Nederland is voor ons buitenland en buitenland is vakantie! Met deze ingesteldheid en op zoek naar een kindvriendelijk vakantieland vertrekken wij voor een tiendaagse rondreis in Nederland. Op de achterbank zitten onze kinderen van 5 en 2 jaar. De eerste drie dagen hebben we de Randstad leren kennen. Nu vervolgen we onze reis noordwaarts.
Dag 4: Autorit naar het Noorden
Vandaag een dagje in de auto. Gisteren heeft de kleinste niet veel kans gehad om overdag te slapen, dus vandaag moet er een time-out ingelast worden. Van Amsterdam rijden we via Bloemendaal en Schoorl naar Callantsoog. ’s Middags eten we in een restaurant in Callantsoog en gaan we een uurtje uitwaaien op het strand.
Om 15 uur vertrekken we in Callantsoog. We rijden naar Huisduinen omdat we ergens gelezen hebben dat je daar de hoogste vuurtoren van Nederland, de Lange Jaap, kan beklimmen en vandaar een prachtig uitzicht hebt over het natuurpark ‘De Donkere Duinen’. Dat valt tegen: Lange Jaap is wel te bekijken, maar niet te bezoeken.
We rijden dan maar verder over de Afsluitdijk en dwars door Friesland. De Waddeneilanden laten we (letterlijk) links liggen. Voor een bezoek aan een eiland moet je zeker een volledige dag uittrekken en we hebben geen vertrouwen in het weer. In Leeuwarden gaan we nog iets eten. We laten ons door de GPS midden in de Friese hoofdstad leiden en weet je wat we vinden? Een scheve toren !!!
Dan gaat het richting Warfhuizen, waar we gereserveerd hebben in de Theaterherberg van Ton Van Der Velden. Zonder het te weten, hebben we bij een bekende Nederlander gereserveerd. Heb je naar ‘Familie’ op de Vlaamse televisie gekeken begin de jaren ’90 of keek je naar ‘Toen was geluk heel gewoon’? Dan ken je hem. Wij hebben geen van beide programma’s gezien. We ontmoeten een minzame man, die met veel zorg zijn herberg, zijn gasten en zijn hondje benadert.
We komen terecht in een stemmig ingerichte herberg. Wij hebben de Grimm-kamer: twee tweepersoonsbedden, eigen badkamer, geen TV (want dat past helemaal niet in het geheel), wel de verzamelde sprookjes van Grimm op het nachtkastje. Het ontbijt nuttig je in de Pronkkamer: een loft, centraal tussen de slaapkamers; gebruikt Dhr. Van Der Velden ook als theaterzaaltje, waar hij zelf voorstellingen geeft; is constant vervuld van klassieke muziek. De herberg is artistiek, rustiek, rustgevend, met een persoonlijke toets, tot in de puntjes verzorgd, een belevenis op zich. Er zijn geen speciale voorzieningen voor kinderen, maar we zijn niet echt op problemen gestoten. Je moet er natuurlijk wel voor zorgen dat ze niet alleen de kamer uit kunnen, maar dat is overal zo. Er is geen parking ingericht, maar aangezien wij die nacht de enige gasten zijn, mogen we op de oprit vóór de deur staan.
Dag 5: Noordpolderzijl – Zeehondencrèche Pieterburen – Zorgboerderij De Duinhoeve
Het weer voor vandaag: motregen, afgewisseld met hevige plensbuien. We rijden eerst tot in Noordpolderzijl, waar je een uitzicht hebt over het wad.
Dan bezoeken we het Zeehondencentrum van Lenie ’t Hart in Pieterburen : leuk en leerrijk voor groot en klein. Je mag de zeehondjes natuurlijk niet aanraken, maar je kan ze wel bekijken. Je ziet ook hoe het eten van de zeehondjes klaargemaakt wordt en hoe ze gevoederd en verzorgd worden. Een informatief filmpje en de tentoonstelling vertellen je alles over de zeehond, zijn soortgenoten, de gevaren die de zeehonden in de Waddenzee bedreigen, de manier waarop de zeehonden in de zeehondencrèche verzorgd worden enzovoort. Hebben de kinderen genoeg zeehondjes gezien, dan kunnen ze in de indoor zandbak spelen of alweer leerrijke, maar niet minder leuke spelletjes spelen op de spelcomputers.
Niet zo ver van de zeehondencrèche vandaan bevindt zich de zorgboerderij De Duinhoeve. Een zorgboerderij is een bedrijf waar mensen met een lichamelijke, psychische en/of sociale beperking onder intensieve begeleiding tewerkgesteld worden. De Duinhoeve is een geitenboerderij. Bezoekers mogen de geitjes in de stallen aaien en bewonderen. In het winkeltje verkoopt men zuivelproducten, die op de boerderij ambachtelijk gemaakt worden.
Genoeg beestjes voor vandaag: we vertrekken naar Assen (1 uur rijden) waar we onze volgende slaapplaats hebben geboekt. Dit is helaas een tegenvaller. We hebben logies geboekt bij particulieren die een kamer in hun eigen huis verhuren. Je gebruikt de badkamer van de bewoners. Die mensen doen hun best en zijn heel vriendelijk en gastvrij, maar hebben blijkbaar geen besef van de standaard die ook van deze formule verwacht wordt, toch niet voor de prijs die we moeten betalen. We slapen op veldbedden naast de stofzuiger. De badkamer is niet schoongemaakt – vuilbakje vol, haren in de wastafel. We zitten te ontbijten in de woonkamer van de bewoners, terwijl zij in dezelfde ruimte zitten te roken. We zijn niet het type dat direct van onze oren maakt, ook omdat die mensen het echt wel goed menen, maar wij gaan niet meer reserveren bij deze familie. Nochtans gelegen in een rustige woonwijk met voldoende parkeerplaatsen langs de openbare weg en de pleintjes.
Dag 6: De Drentse bossen en hunebedden
Het weer voor vandaag: hevige plensbuien, afgewisseld met motregen.
We beginnen onze dag op het boomkroonpad in Borger. Via trappen en schuin oplopende bruggen wandel je letterlijk tussen de kruinen van de bomen. Op het hoogste punt (22,5m) kijk je boven de boomtoppen uit: niet voor mensen met hoogtevrees. Het uitkijkpunt wiegt zachtjes, maar de constructie is stevig en de afrastering is hoog. Mits enige voorzichtigheid op de trappen, is het zeker veilig voor kinderen. Buggy’s kunnen natuurlijk niet mee. Rondom het boomkroonpad vertrekken tal van bewegwijzerde wandelroutes in de bossen, maar wegens het weer, laten we dit maar zo.
We willen de hunebedden verkennen door middel van de ‘Oertour’, die we in het Hunebedcentrum in Borger gaan ophalen. De hunebedden zijn voorhistorische graven, waarvan er in Drenthe heel wat ontdekt zijn. Het Hunebedcentrum heeft een audiovisuele route ontwikkeld, de oertour: een autoroute van ongeveer 60 km met wandeluitstapjes. In het centrum huren we een I-guide, een wegbeschrijving en een kaart, maar als we na een half uur de parking nog niet afgeraakt zijn, brengen we de hele handel terug. Misschien is het omdat we domme Belgen zijn, maar wij krijgen geen kop of staart aan die oertour. Noch de wegbeschrijving noch het plannetje vermeldt ook maar enige straatnaam. Er wordt enkel gesproken over links en rechts, en over asfalt-, kiezel- en zandwegen. De I-guide geeft alleen uitleg over de bezienswaardigheden en niet over de te volgen route en de mensen van het centrum die je het ding meegeven, zijn er ook niet echt van op de hoogte.
Als we de parking van het Hunebedcentrum weer afrijden, ontdekken we een bordje van een ANWB-autotour: de hondsrugroute. Het weer lokt je niet echt uit je auto, dus beginnen we deze bordjes te volgen. Op die manier verkennen we het Drentse landschap en de dorpen. In Exloo tegenover het gemeentehuis staat een schaapskooi. Het binnenkomen van de schapen, die de hele dag op de Drentse heiden gegraasd hebben, schijnt een spektakel te zijn. Op het bord aan de muur van het schaapsinformatiecentrum naast de schaapskooi staat de tijd aangegeven wanneer de kudde wordt verwacht. Maar vandaag zit alles tegen, want wegens een of andere schaapwedstrijd komen de schapen vandaag niet naar huis. Na Exloo besluiten we dan maar onze autotour af te breken en onze volgende overnachting op te zoeken: een pension in Oosterbeek (2 uur rijden), aan de rand van de Hoge Veluwe.
door An
0 reacties